18 Ağustos 2010 Çarşamba

Birisi Var.

Birisi var.
Ekmek gibi,su gibi
Acıkmak,susamak,sıçmak gibi
Hep yanımda,hep benimle.

Onu görmek için gözlerimi kapayıp uzaklara dalmama gerek yok
Ya da uzun uzun,kesintisiz,donuk bakışlar ile bir noktaya odaklanmama
Tamam belki fiziksel olarak hep benimle değil
Ama ruhu hep bende,içimde,en derinlerde.
Ağlarken,gülerken,düşünürken,şüphe ederken,bazen de uyurken...

Kendimi iyi tanıyorum,etkilenmem kolay olmuyor
Ama bazı insanlar var ki
Kalbine giriyor,kapısına tekmeyi basıyor 'ben geldim lan!' deyiveriyor.
Bir daha da çıkmıyor o kapıdan
İşte böyle bir şeysin sen.
İçimdesin en saf,katkısız,temiz halinle

Seni böyle anlatınca melekten farkın yok
Olsun seni melek sanayım ben
Bazı yanlarını görmezden geleyim,belki böylesi daha iyidir.
Ne dersin?

Biliyorum ki bu duygularım karşılıksız değil.
Sevdiğim kadar seviliyorum.
Ama inan ki bunun hiçbir önemi yok
Beni sevmesi için sevdiğim insanlardan değilsin sen,olmayacaksın da.
Sadece sevgi işte.Sevgi...

Her zaman hayatımda ol,hiç çıkma o kapıdan,gitme uzaklara..
Bir gün bir şeyler olsa bile,gitsen bile,arada çal o kapıyı
Burada ben vardım de,sen vardın de,biz vardık de en önemlisi.
Sen ve Ben yani Biz de.