8 Ekim 2010 Cuma

Rüya

Dün gece hayatımın en gerçekçi rüyasını gördüm.
Benden sonra sen vardın başrolde
Seni öldürüyorlardı...
Ben ise hiçbir şey yapamıyordum
Ne kolumdan tutan ne de gözlerimi kapayan vardı
Ama ben yine de hareket edemedim,söz geçiremedim kendime.
Sonra çığlık atmayı,haykırmayı başardım
Ama ağzımdan çıkan kelimeler sana karşı olan sevgimi değil
Nefretimi gösteriyordu.
Seni ben öldürmek istiyordum.
Seni öldürüp unutabileceğimi sandım
İçimden çekip çıkartmayı düşünüyordum.
Elimdeki şişi delicesine saplamaya başladım sana
Art arda,hiç durmadan..
Tekrardan kendime geldiğimde bedenin ellerimdeydi
Her yerde kan ve sen vardın.
İçimdeki sevgi mi bitmişti yoksa nefretim mi anlayamadım
Bildiğim tek şey ise sabah gözlerimi açtığımda gözlerimden süzülen birer damlaydı.

4 Ekim 2010 Pazartesi

Biz Zaten Hiçbir Zaman 'Biz' Olamadık

Ellerini göster bana
Hata uzat,tutunayım onlara
İhtiyacım var onlara ve sana

Eskiden yetebiliyordum kendime
Ama artık olmuyor
Ağır geliyor omzumdaki yükler

Sabah kalkıyorum yalnız...
Akşam yatıyorum yalnız...
Geceleri daha zor oluyor
Üşüyorum...
Kendime sığınıyorum,sarılıyorum
Ama yetmiyor artık
Hiçbir şey bendeki yerini dolduramıyor...

Hayata küsebilirim
Günlerce yataktan çıkmayıp ağlayabilirim senin için
Ama senin var olduğunu bilmek tesellim oluyor
Çabalıyorum...

Etrafımdaki insanlar aşkı hissedip mutlu oluyorlar
Ben ise onlara bakıyorum bizi düşünerek mutlu oluyorum.
Sanki her şeyde,her yerde biz varız
Aslında yokuz,belki de hiç olamadık,başaramadık
Hep ben vardım da sen yoktun.
Biz zaten hiçbir zaman 'biz' olamadık.

Ellerim de üşüyor artık
Ama sen yoksun ki zaten
Ve olmayacaksın da.