16 Aralık 2009 Çarşamba

Chapter Three:''Gözlerini Açtı.''


Şimdi daha çok üşüyordu,Hissettiği şey mutluluk muydu,acı mıydı anlayamıyordu.
Bir an önce eve gidip yatmak istedi.Koşa koşa geldi eve,anahtarını çıkardı,
elleri titriyordu.Kapıdan içeri adımını henüz atmıştiki.....Gözlerini açtığında
nerede olduğunu anlamaya çalıştı.Yattığı yatak kendisinindi,odasındaydı..
.Fakat
nasıl?Dün gece neler olduğunu hatırlamaya çalıştı ama herşey bulanıktı.Sadece iki çift
göz ve aklından hiç bir zaman silinmeyen bakışları hatırlıyordu.Tam o sırada''Gözlerini açtı.'' diye
bir çocuk sesi duydu.Fakat sesin kime ait olduğunu ayırtedecek kadar kendinde değildi.
Gözlerini kapattı,derin bir nefes alıp tekrardan açtı gözlerini şimdi karşısında duran adamı
çok iyi tanıyordu.En yakın arkadaşı Mehmet ona bakıyordu ve birşeyler söylüyordu fakat hiç birşey
anlayamıyordu.Hemen ordan uzaklaşamak istedi,lavaboyu işaret etti ve doğrulmaya çalıştı fakat
başaramadı.Vücüdu taşıyamacağı kadar yükle dolmuştu.Mehmet'in yardımıyla kalktı ve lavaboya
girip kapısını kilitledi.Yalnız kalıp neler olduğunu düşünmek istiyordu.Şimdi o odada
yalnızdı,tek başınaydı.Hayatının sonuna kadar tek başına bu soğuk ve iç karartıcı odada
yaşayabilirdi.Aynaya bakmaya korkuyordu,tüm cesaretini toplayıp aynadaki
yansımasına baktı.Yüzü kar kadar beyazdı,uzun zamandır kestirmediği simsiyah saçları dağılmış,
dudakları morumsu bir renk almıştı,sanki aynadaki kendisi değil de bir canavardı.
Biraz daha yaklaştı aynaya,şimdi sadece koyu kahve gözlerini görüyordu.Öylece kaldı,
haraket etmedi,gözlerini bile kırpmıyordu,aynadaki canavardan kurtulup kendini bulmaya
çalışıyordu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder